قطب الدین محمد بن شیخ بن علی بن عبدالوهاب بن پیله فقیه اشکوری دیلمی لاهیجی، پیله فقیهون و عالمونِ گیلون جی بوو.او سال 1152(یا 1162) گیلکی مین به دونیا بومه و پس نومونی شیخ الاسلام و بهالدین موسون دَشت.شریف میرداماد شاگیرد بو و شیخ بهایی امره هم زمات بو.یال 1240(1247) گیلکی مین بمرده.قطب الدین شاه عباس و شاه صفی و شاه عباس دوم و شاه سلیمان امره هم زمات بو.اینه نیاشون اشکور شی بون و اینه پیله نیا «پیله فقیه» بشناخته نوم بو.قطب الدین خودش لاجون شی بو و میدان* برزن مین به دونیا بومه و زیندگونی گود. بعد ای که اینه پیلاقه و پیر و اینه پیله برا ، منطخه مین شرعی و قضایی کارونِ خو عهده بیته.
قطب الدین بنویشتون ایشونن:
1- ثمره الفواد 2-تفسیر شریف لاهیجی 3-خیرالرجال 4- ترجمه و شرح صحیفه ی سجادیه 5-فانوس خیال 6- کتاب ادعیه 7- لطایف الحساب 8- رساله ای در نجوم و پزشکی 9-اعمال القلب 10- حاشیه ثمره الفواد 11- رسائل 12- شرح ادبیات 13- شرح بیت« هر که بالا تر رود ابله بود» 14-نصائص لقمان 15- شرح آداب البحث
گرچی خودش اوطوری که بوته 600 اینه خُرُوم بنویشتوون لاجون تشبیتی(آتش سوزی) - سال 1200 گیلکی یا 1210 - که خواجه نصیر طوسی و علامه حلی شون دس خط بو از بین بوشو.
* میدان یکته جی هفت اصلی برزنون لاجون مین بو و ایسه که هی هسام(الونم) هی نومِ وجود دنه گرچی اینه برزن چهارپادشاه نوم امره شناسنن.
← لاجون اصلی برزنون ایشونن: میدان(چهارپادشاه) ، گابنه ، پردسر ، آمیرشهید ، اردوبازار، خُمَیرکلایه ، شعربافان